Tytuł | Tatarskie biografie. Tatarzy polsko-litewscy w historii i kulturze |
Tytuł oryginału | Lietuvos totoriai istorijoje ir kulturoje. Litowskije tatary w istorii i kulturie |
Autor | Stanisław Dumin, Adas Jakubauskas, Galim Sitdykow |
Redakcja | Musa Czachorowski |
Tłumaczenie z języka rosyjskiego | Musa Czachorowski |
Wydawca | Muzułmański Związek Religijny w RP Najwyższe Kolegium |
Miejsce i rok wydania | Białystok 2012 |
ISBN | 978-83-934341-2-1 |
Liczba stron | 232 |
Format | 15 x 21 |
Skład, druk i oprawa | Agencja Wydawnicza ARGI – Wrocław – www.argi.pl |
Uwagi | Streszczenie ang., lit., ros., tur. Bibliografia |
Dofinansowanie | Zrealizowano dzięki dotacji Ministra Administracji i Cyfryzacji |
-
Celem publikacji Tatarskie biografie. Tatarzy polsko-litewscy w historii i kulturze jest przybliżenie czytelnikom biogramów naukowców, żołnierzy, prawników, pisarzy, intelektualistów pochodzenia tatarskiego, którzy zapisali się w historii oraz kulturze polskiej i litewskiej.
Książka ma następujący układ: Tacy są Tatarzy (wstęp do wydania polskiego), przedmowy trzech autorów, biogramy Tatarów polsko-litewskich, suplement (z kolejnymi biogramami), bibliografia, streszczenie w języku rosyjskim, litewskim, tureckim oraz angielskim, spis treści.
Biogramy są ułożone alfabetycznie. Kolejno nazwisko i imię.
Książka została wydana dzięki dotacji Ministra Administracji i Cyfryzacji.
-
Adas Jakubauskas – ur. 19 sierpnia 1964 w Butrymańcach w rejonie olickim – litewski przedsiębiorca, politolog i działacz społeczny tatarskiego pochodzenia, przewodniczący Związku Wspólnot Litewskich Tatarów. W roku 1993 ukończył studia z dziedziny rusycystyki na Wydziale Slawistyki Wileńskiego Uniwersytetu Pedagogicznego. Pracę magisterską pisał na temat kultury materialnej i duchowej Tatarów polsko-litewskich. W roku 2003 obronił na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu pracę doktorską pod tytułem System partyjny Litwy w okresie transformacji. W latach 1986–1987 pracował w Kombinacie Eksperymentalnym Budownictwa Mieszkaniowego w Olicie. Od roku 1993 był związany z przedsiębiorstwem „Vilniaus šiltnamiai”, gdzie w latach 1994–1995 pełnił funkcję dyrektora ds. kontaktów zagranicznych. W latach 1995–2001 kierował prywatnymi firmami. Od 2004 do 2008 był doradcą posła na Sejm. Obecnie pracuje w Centrum Badań i Analiz Sejmu Republiki Litewskiej. Działa aktywnie na rzecz społeczności tatarskiej na Litwie oraz współpracy ze społecznościami tatarskimi w innych krajach. Od roku 1992 do 1994 stał na czele Towarzystwa Kulturalnego Litewskich Tatarów (lit. Lietuvos totoriu kulturos draugija). W roku 2003 wybrano go na przewodniczącego Związku Wspólnot Tatarów Litewskich. Jest redaktorem czasopisma „Lietuvos totoriai”. W roku 1995 odbył hadżdż. Należy do Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy. Pisuje do „Przeglądu Politologicznego”. Brał udział w wielu międzynarodowych konferencjach politologicznych, historycznych oraz poświęconych tematyce mniejszości narodowych i etnicznych. Jest autorem wielu publikacji na temat litewskiego systemu politycznego oraz tatarskiej społeczności na Litwie. Próbował również swych sił w twórczości poetyckiej: wydał tomik Kelio pradžia (1992). W roku 1996 kandydował w wyborach parlamentarnych w okręgu Troki z ramienia Partii Republikańskiej.Stanisław Dumin – ur. 7.10.1952 roku w Moskwie, pracownik naukowy tamtejszego Państwowego Muzeum Historycznego. Studiował historię Polski na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, pracę magisterską w roku 1975 poświęcił Tatarom litewskim w XIV-XIX w. W roku 1981 obronił pracę doktorską „Województwo smoleńskie w składzie Rzeczypospolitej w latach 1618-1654”. Jest autorem ponad 700 prac naukowych. Zajmuje się genealogią i heraldyką, jest autorem Herbarza rodzin tatarskich Wielkiego Księstwa Litewskiego. Członek Rady Heraldycznej przy Prezydencie Rosji. W roku 1998 odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego RP odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej”.Galim Sitdykow – ur. w Tatarstanie. Na Litwie odbywał służbę wojskową w latach 1971-79. Potem zajmował się m.in. badaniami socjologicznymi agroprzemysłowego kompleksu Litwy, był także pracownikiem naukowym Akademii Nauk Społecznych w Moskwie, gdzie obronił dysertację na stopień kandydata nauk filozoficznych. W roku 1991 powrócił na Litwę jako dziennikarz. Członek-założyciel Stowarzyszenia Kultury Tatarów Litewskich. Od 1994 roku redaktor naczelny czasopisma „Lietuvos totoriai”, wydawanego przez Związek Wspólnot Tatarów Litewskich.